Goedenavond allen, hier uw razende reporter.
Dinsdag 29 augustus, rond de klok van 06.30 uur liep het wekkertje af. Ik ben de nacht redelijk goed doorgekomen en was niet wakker gehouden door het hatelijke tikken van regendruppels tegen mijn tentdoek. Ook geen last gehad van snurkende wielrenners om heen. Ik was er klaar voor. Voorzichtig ritste ik mijn tent open en keek naar buiten. Ik kon mijn ogen niet geloven. Geen regen, geen plassen, het was gewoon droog. En dat in augustus 🤪. Nu zag ik ook pas dat ik mij op een camping bevond aan de rand van een prachtig meer aan de voet van de Mont Blanc. Die helaas niet helemaal te zien was, er hingen een paar wolken omheen. Maar de rest van de omgeving was echt schitterend . Voor Aad en Yvonne een mooi plekje, omdat ik uit betrouwbare bronnen heb vernomen dat Aad haar daar ooit ten huwelijk heeft gevraagd ! Ze zei nog ja ook 🤪
Het Nootdorp4life team ontwaakte en zag ik iedereen schuifelend de eettent in verdwijnen. De organisatie had lekker scrambled eggs gemaakt, en dat smaakte prima. De mannen en vrouw hadden een zware dag voor de boeg. Een dag met 9 beklimmingen, 166 km en 3000 hoogtemeters. Ze konden hun borst dus nat maken.
De organisatie had ons verteld dat we niet bij het eerste controlepunt konden komen, zodat er gezorgd moest worden dat iedereen voldoende kleding en eten bij zich had om de dag goed door te komen.
Ik hoopte als reporter vandaag ook een rustige dag te hebben en zat te genieten van mijn kopje koffie en de eerder genoemde scrambled eggs, toen iemand van de organisatie zich bij de eettafel meldde. Of wij toevallig een Adrianus Maria in onze groep hadden. Je denkt gelijk aan Aad van Leeuwen, maar die was het niet. Bleek het Ronald Jansen te zijn. Dat geloof je toch niet Adrianus Maria en we noemen hem Ronald, ik zie het verband niet. Maar goed, Adrianus Maria had zijn telefoon verloren, alleen dat wist hij zelf nog niet. Dus gelukkig hij was gevonden, dankzij zijn rijbewijs, dat zat namelijk ook in het hoesje van zijn telefoon.
Dat was dus nog voor 07.00 uur. De dag moest nog beginnen.
Om half 8 het startschot, alle 14 Noordorpers4life waren vertrokken, voor wat een lange, hele lange dag zou gaan worden.
De begeleiding maakte zich klaar om te vertrekken. Aad met Tuurke in de auto, Claudio met Aad en mij in de stucadoorsbus en Jacq eenzaam in een bus van… ik heb geen idee.
Ik zat geklemd tussen Claudio en Arie in de bus rustig mijn notities door te nemen, toen Arie : Clau rijden daar gaan ze.
Claudio trapte het gaspedaal in en daar ging de bus achter de Volvo van Tuurke en Aad aan.
De begeleiding was ook onderweg.
Na een paar km ging de Volvo voor ons steeds zachter rijden en parkeerde langs de kant. We zetten onze bus ernaast om te vragen wat er aan de hand was.
Het raampje van de Volvo zakte langzaam omlaag en 2 angstige vrouwenogen keken Arie aan. Wilt u mij niets doen, leek ze smekend te vragen. Op dat moment realiseerde Arie zich dat hij het sein had gegeven om de verkeerde Volvo te volgen. Aad en Tuurke stonden nog gewoon op de camping! Ik keek Arie met een blik van.. hoe dan !! Zou het zo’n dag worden 🙈🙈
We moesten dus weer terug .
De eerste uren had de begeleiding weinig te doen, behalve koffiedrinken en croissants eten. Pas rond de klok van 13.00 uur moesten zij op de parkeerplaats van Vanchy staan om de renners te verzorgen.
Dat gaf mij de tijd om mijn notities van de afgelopen dagen door te nemen.
Ik heb op zaterdag in Bardonecchia een diepte-interview met Bas van der Giessen. Zijn verhaal vond ik erg indrukwekkend en wil dat ook graag met jullie delen. Als 10 jarig ventje is Bas, toen nog Bassie van een steiger gevallen en dat was foute boel zoals jullie kunnen begrijpen.
Jaren daarna heeft Bas zo’n last gehad van beide heupen dat het echt niet meer ging en hij uiteindelijk afgelopen december beide heupen tegelijk heeft laten vervangen door nieuwe. Ook dat ging natuurlijk niet gelijk zoals als het moest.
Het werd eerst uitgesteld, omdat Bas nog even Corona kreeg .
Dus als je Bas vorig jaar rond deze tijd had gevraagd of hij Tour for Life zou fietsen, dan had hij je waarschijnlijk voor gek verklaard .
Maar Bas is geopereerd, heeft 2 nieuwe heupen en is waanzinnig snel en goed hersteld. Toch was het vlak voor vertrek naar Italië nog even schrikken, want Bas viel nog even van zijn fiets. Gelukkig bleef alles heel en rijdt hij hier als de brandweer!
Goed terug naar de dag van vandaag.
Jacq van Winden had de mannen en vrouw onderweg nog wat te eten gebracht en berichtte via de transportapp dat zij bij alle tolwegen zo door kon rijden. Ze vond dat echt vreemd.
Jullie razende reporter heeft even de camerabeelden opgevraagd van de tolstations. En het was helemaal niet zo vreemd. Op beelden is duidelijk te zien dat de trui omhoog gaat en de rest is censuur!
De slagbomen gingen in ieder geval gelijk mee omhoog. Bijna synchroon.
Team Nootdorp4life arriveerde in 2 groepen in Vanchy waar de inmiddels bekende tent, met stoelen, eten en droge kleding weer voor de bus stond, zodat de renners even op adem konden komen.
Het begeleidingsteam werd even animatie team en hadden een verrassing voor Ron Ripken in petto. Vanuit Vaticaanstad waren 4 kosters en een non ingevlogen die prachtige chanson zongen voor Ron, hij was immers opa geworden . En dat moest even gevierd worden . Naast het prachtige en gevoelige bim, bam klokkenluiderslied, ooit ook vertolkt door André van Duin, werd er nu speciale versie voor Ron gezongen. Heel Nootdorp4life bamde lekker mee. Nadat opa Ron ook nog kleine roze schoentjes kreeg en een grote knuffelbeer werd het weer tijd om te doen waarvoor ze hier zijn fietsen.
Peet Venrooy had ietwat gevoelige dijen dus die werden nog even wat losgegooid en iedereen kon weer vertrekken. Nog een kleine 50 km en dan zou het er weer opzitten. Of de duvel ermee speelde begon het aan het eind van de dag weer te regenen. Dat was een tegenvaller, want nu moest de partytent opgezet worden. Er was nog wat werk aan de winkel. Er waren wat mannen met wat overbelaste spieren.
De massage tafel werd neergezet en de slager van de Kruisweg maakte zijn opwachting. 5 Patiënten durfden de behandeling aan. De plaatselijke autoriteiten waren voor de zekerheid in kennis gesteld dat er geen varkens geslacht werden of iets dergelijks. Want de slager ging niet zachtzinnig te werk. Ik ben benieuwd of het heeft geholpen, maar dat horen jullie morgen wel!
Voor nu lekker slapen.
Morgen weer een nieuwe dag
Groet
Jullie razende reporter