Het begint als je jong bent, je krijgt van je ouders een fiets met zijwieltjes en voorzichtig mag je, apetrots door de woonkamer rijden, uiteraard tegen alles aan rijdend wat op je pad komt. Het echte werk begint pas als de zijwieltjes eraf mogen en je de eerste meters zelf op twee wielen gaat fietsen. In eerste instantie rent er nog iemand met je mee, die jouw zadel vasthoudt, maar uiteindelijk ga je alleen de wijde wereld in.
Eerste racefiets
Het is allemaal al snel gewoon. Naar school, naar je sportclub, later naar je werk, noem het maar op. Allemaal op de fiets. En als je een beetje sportief bent aangelegd, dan wordt er een racefiets of mountainbike aangeschaft. Ik kan mijn eerste racefiets nog heel goed herinneren. Ik was, als ik het goed inschat, 14 jaar oud. Het was een crèmekleurige Union (da’s pas fietsen ;-), de bekende reclame destijds), met tien versnellingen en pedalen met toeclips. Apetrots was ik, als ik na schooltijd, tussen de voetbaltrainingen door, de duinen van Scheveningen door ‘racete’. Het was de gouden tijd van TI-Raleigh, met helden als Henk Lubberding, Gerrie Knetemann, Jan Raas en Joop Zoetemelk. Die wilde je natuurlijk nadoen. Geld om de mooie Raleigh pakjes te kopen, hadden we niet. Ik moest het gewoon met een voetbalbroekje, shirt met korte mouwen en mijn gympen doen. Maar dat maakte het niet minder leuk. Gewoon knallen op een racefiets.
We willen meer
Naarmate de jaren voorbij zijn gegaan is het allemaal steeds professioneler geworden. De fietsen en hat materiaal worden steeds mooier en geavanceerder, maar ook de routes en de wegen zijn beter geworden. Heerlijk door de prachtige Nederlandse natuur fietsen, waarbij we er snel achter komen hoe mooi Nederland eigenlijk is. Want laten we eerlijk zijn, vanuit de auto missen we toch heel veel.
De mens wil altijd meer, zo ook met het fietsen. Nederland is te klein en we waaieren uit naar België, Mallorca of zelfs Brazilië. Mooie tochten, mooie belevenissen en uiteraard hele mooie verhalen achteraf.
En toch, ongemerkt, is er iets aan het veranderen, het fietsen is niet meer alleen om fit te worden, je conditie op peil te houden, of om van A naar B te komen. Het fietsen wordt een middel om veel meer, iets heel moois te kunnen doen.
Nootdorp4Life is geboren
Begin 2023 heeft een groep sportieve Nootdorpers en Pijnackeraren de koppen bij elkaar gestoken en het idee om mee te doen aan de Tour for Life 2023 was geboren. Uiteraard moest er nog het nodige georganiseerd en geregeld worden, maar dat was de organisatie wel toevertrouwd.
Een uit Polen ingevlogen stucadoorsbus werd omgetoverd tot materiaalwagen. De echte kenners zeiden gelijk: Deze bus is veel te groot, zoveel ruimte hebben we echt niet nodig. Hoe bedrogen kwamen zij uit.
Het avontuur begon
De vooravond van het vertrek, was een georganiseerde chaos. De teamleden hadden (niet) goed geluisterd naar de oproep om niet al te veel spullen mee te nemen, sommigen hadden volgens mij het idee dat ze drie maanden weg zouden blijven. Er verdwenen tussen de echt noodzakelijke zaken, zoals de racefietsen en fietskleding, van alles en nog wat in de bus. Van kookstellen, partytenten, schakelborden voor stroom tot een complete scooter. Voor degenen die in het bezit waren van aandelen Nutricia, hebben goed verdiend aan team Nootdorp4life. Nog nooit heb ik zoveel chocomel bij elkaar gezien en daarna moeten drinken. Ik heb nog steeds last van bruine urine. Datzelfde geldt voor de, ruimschoots aanwezige, krentenbollen. De leverancier daarvan heeft zijn krentenvoorraad voor twee jaar opgebakken en ik kan nog steeds geen krentenbol meer zien.
Toen uiteindelijk de bus, onder streng toezicht van de organisatoren, was volgeladen, konden de deuren bijna niet meer dicht. De eerste overwinning was echter geboekt. De bus zat vol en alles kon mee. Uiteindelijk vertrok de karavaan op 25 augustus om 05.00 uur richting Bardonecchia. Het avontuur kon beginnen, Team Nootdorp4life was onderweg. Sommigen gingen met het vliegtuig, anderen kwamen later met de auto. Uiteindelijk kwam iedereen goed aan op de plaats van bestemming.
Doel meer dan gehaald
In mijn dagelijkse blogs die ik heb geschreven tijdens deze week, heeft eenieder kunnen lezen hoe intens deze week is geweest. De blogs zijn te lezen op de site van Nootdorp4Life. Ga er maar aan staan, 1300 kilometer en 19.000 hoogtemeters in acht dagen. De weersomstandigheden waren de eerste dagen erbarmelijk. Het was koud, het regende en het was gewoon niet leuk. Het maakte allemaal niet uit. Niemand klaagde, niemand dacht eraan om op te geven, want Team Nootdorp4life had een doel. En dat doel was met z’n allen finishen en zoveel mogelijk geld ophalen voor het Daniel den Hoed fonds. Voor degenen die (nog) niet weten wat het Daniel den Hoed fonds doet; het fonds haalt geld op voor wetenschappelijk onderzoek in het Erasmus MC Kanker instituut.
Dat uiteindelijke doel werd meer dan gehaald, iedereen finishte en uiteindelijk stond er maar liefst € 161.275,00 euro op de teller van Nootdorp4life. Een bizar bedrag bijeen gefietst tijdens een bizarre, maar onvergetelijke tocht vanuit Bardonecchia naar Maastricht.
Het doel was gehaald, maar veel meer dan dat. Er is ook iets met de teamleden gebeurd. Hoogte- en dieptepunten werden gedeeld. Emoties gierden door de groep, er werd gelachen, er werd gehuild, er werden vriendschappen voor het leven gesloten. Geen enkele deelnemer zal dit avontuur ooit vergeten en het mooiste van alles……. Het gebeurde allemaal gewoon op een fiets!!
De razende reporter
Dit artikel is gepubliceerd in het clubblad “Zadelpen” van Tourclub Pijnacker editie december 2023
