Goedenavond hier jullie razende reporter
Het is vandaag de dag dat alweer de 5e etappe van de Tourforlife wordt verreden.
Het wordt een zware etappe van 188 km en 3500 hoogtemeters.
Het venijn zit vandaag in de laatste 60 km, waar nog 3 zware cols moeten worden beklommen, voordat de finish in Xonrupt-Longemer bereikt wordt.
Vanuit Nootdorp bereikte ons het bericht dat het 2e team van Nootdorp4life ook onderweg is en dat zij zich vanavond bij de rest van het team zullen voegen.
Gisteravond heb ik een rustige avond gehad. Michel was weer vertrokken en ik kon na het douchen een stukje van de avondetappe meemaken. Daar werden wat mooie beelden van de dag getoond en werden een aantal vrijwilligers van Tourforlife in het zonnetje gezet.
Toch een klein beetje consternatie omdat het aggregaat bijna tussen het wigwam tentenkamp van Nootdorp4life was geplaatst. De uitlaatgassen verwarmden de tent van Ron en Bas heerlijk, alleen er werd geklaagd over geluidsoverlast van het aggregaat. Overigens niet geheel onterecht. Het aggregaat werd verplaatst en het probleem was opgelost. Eind goed al goed.
Het wekkertje om 06.30 uur gezet, zodat ik lekker kon gaan genieten van mijn nachtrust. Door het vertrek Michel naar een hotel, mocht ik logeren in de wigwam van Co. Ik lag lekker, maar ik moet Michel wel gelijk geven. Co snurkt als een badvarken en dat niet alleen, gedurende de hele nacht lag Co zijn lichaam te ontgassen, dmv een lekkend ventilatie nippeltje in zijn je weet wel!
Ben je de uitlaatgassen van het aggregaat kwijt, krijg je met Co te maken .
Maar goed … niet geklaagd, ik heb lekker geslapen, tot 05.30 uur. Nee, ik had mijn wekker niet verkeerd gezet. Mijn tent stond vlak naast de veldkeuken van de organisatie. Die begonnen om dat tijdstip al met de voorbereidingen. Kling, klang, knots boem enzo . Jullie razende was klaar wakker. Zoals Johan Cruijff ooit zei: Elk nadeel heeft zijn voordeel: 10 minuten later een hoop herrie in het Wigwam tentenkamp. Michel was terug en dat was te horen!!
Gespannen koppies aan het ontbijt. Je voelde dat ze allemaal bezig waren met wat stond te gebeuren. Het moraal was zeker goed. De vraag was alleen hoe het lichaam het zou houden en dan in het bijzonder de beentjes .
Beroemdheden aan de start de look a like van Carolijn vd Plas had ik al in de ontbijtzaal gespot, waar zij smakelijk haar hondje yoghurt van haar vingers liet likken. Het restant likte ze daarna zelf af.
Maar goed… onder de opzwepende tonen van André Hazes jr, zong het hele team uit volle borst Leef mee. Handen konden geschud worden met Carolijn, maar het team ging liever gelijk van start. Ik begreep wel waarom.
De eerste 100 km werden door iedereen in rap tempo overbrugd, de beentjes voelden goed. Bij iedere stop stond het animatie/ begeleidingsteam klaar om allerlei hand en spandiensten te verrichten. Alles om het team zo goed mogelijk voor te bereiden op de laatste 2 klimmen van de dag.
Onderweg liet Olivier zien uit goed hout gesneden te zijn. Niet alleen kan hij hard fietsen, maar toen er een mede deelnemer van Tour for life niet meer verder kon, door materiaalpech, stond hij spontaan een wiel af en hielp de onfortuinlijke renner zelfs het wiel te monteren.
Het hele team was inmiddels al vertrokken, dus Olivier er in zijn 1 tje er echteraan. Een half uur later had hij zich al weer op kop van peloton gezet.
Tijdens de een na laatste klim ontwaardde ik ineens Chris Froome in zijn eentje op de berg. Armen uit elkaar en licht verzetje erop. Ik miste alleen zijn meesterknecht Wout Poels, die moest dan ook in de buurt zijn. Dichterbij gekomen bleek het gewoon onze eigen Franco te zijn.
Die had de dag van zijn leven en reed gestaag de bergen op. Deze inspanning moest hij op de voorlaatste klim bekopen met de, in wielerkringen gevreesde, hongerklop. Alle kracht was weg en slechts een wonder gelletje kon hem nog enigszins op de fiets houden.
Vandaag was het niet de dag van Arno de Koning, die volgens Ronald altijd maar commentaar heeft. Ik kan daar natuurlijk niet over oordelen, maar ik kan me er niets bij voorstellen. Wat ik helaas wel wel moet melden als objectieve razende reporter dat Arno is betrapt terwijl hij aan de stucadoorsbus hing om omhoog te komen.
Op de foto is te zien dat hij hem gauw loslaat, de gluiperd.
Maar is meer de laatste beklimming voor de stop bij Lac de Kruth Wildenstein, werd vermoeide Arno door een vrouwelijke deelneemster van Tour for Life teruggebracht bij de groep. Vooral de bemoedigende woorden: “je doet het best goed hoor”. Hebben diepe indruk op Arno gemaakt. Arno probeerde het nog een beetje te nuanceren door te zeggen dat ze eerst in zijn wiel zat en hij zich gek had laten maken. Heel het team kon maar één ding zeggen … Tuurlijk 🤪
Nog 25 km te gaan en daar werd iedereen nog 1x verwend door het begeleidingsteam . Zo waren ze klaar om de laatste 25 km te overbruggen .
Masterclass Hans Post.
Al 4,5 dag heeft Hans Post als een ware schapenhoeder tussen zijn schapen gefietst. Maar op de laatste klim vandaag liet Hans even aan alles en iedereen zien, hoe het nu eigenlijk moet. Onderaan de berg startte hij zijn motor, gaf een klein beetje gas en daar ging hij. Zijn teamgenoten met open mond achterlatend. Niemand, maar dan ook niemand aan te passen. Op de top kwam Hans erachter dat alleen Ronald en Pieter nog in zijn wiel zaten. Ronald keek scheel en er hing groene substantie uit boven zijn lip en Pieter was lijkbleek en kon niet meer praten. Een goed gesprek was niet meer nodig. Hans stond er lachend bij en zei alleen maar: Ging lekker hè mannen.
Zowel Ronald als Pieter probeerden te glimlachen, maar verder dan een grimas kwamen ze niet.
Nu nog afdalen naar de camping van Le Domaine de Longe Mer, waar de helden een verrassing stond te wachten. Nootdorp4life 2 was inmiddels gearriveerd en stond de moegestreden renners op te wachten. Iedereen heeft het weer gered.
Het was natuurlijk een kabaal van jewelste. Emoties werden de vrije loop gelaten en er werd gelachen en bij sommigen zal ik zelfs een klein traantje.
Dat maakt de saamhorigheid zo mooi. Ik ben een bevoorrecht persoon dat ik van zo’n mooi evenement verslag mag doen.
Ik ben na de finish nog even bij de massage salon gaan zitten want tijdens een behandeling van de slager van de kruisweg worden de meeste sappige verhalen vertelt. De slager was uitermate verrast dat Pieter en OIivier zich meldden voor een behandeling. Al gauw bleek dat de masterclass demonstratie die Hans Post op de laatste beklimming had gegeven zijn uitwerking niet had gemist, dit zou hun nooit meer gebeuren! Ik weet wel beter.
Ik stop ervoor vandaag mee. Ben benieuwd of het vanavond rustig blijft, maar dan horen jullie het morgen wel weer .
Fijne avond!!
Tot morgen.
Groet
De razende reporter